Талисмани тасвирии «Андешаҳо».

Талисман тасвири "Андешаҳо" - Аз рӯи табиат ва қудратҳои олӣ, қудрати Офаридгор ба ҳар як шахс хос аст. Инсон воқеиятро бо фикрҳо, эҳсосот, энергияе, ки ба ҷаҳон бо басомади муайян паҳн мешавад, эҷод мекунад. Ҳар он чизе, ки дар ҳаёти мост, ҷуз аз натиҷаи андешаҳои мо чизи дигаре нест. -Тафаккури инсон ҷаҳони ботинӣ, арзишҳои ӯро пурра инъикос намуда, шуури ӯ, муносибат бо ҷаҳон, Худо ва одамонро муайян мекунад. Фикрҳо, эътиқодҳо ва эҳсосоти мо шакли нозуктарини энергия мебошанд, ки мо дар фазои атроф тавлид мекунем. -Асари ман дар бораи фикрҳои мусбӣ хислати мусбӣ дорад, бинобар ин ман паррандагони болои сари одам парвозкунандаро таъкид кардам. Агар мо ба коинот мухаббат, миннатдорй, шодмонй пошем, ин гуна ходисахоро ба хаёти мо чалб мекунад. Агар инсон тасмим дошта бошад, ки дар ҳама ҳодисаи рухдода як чизи мусбатро бубинад, пас зиндагӣ ба ӯ ҳамин тавр посух медиҳад, басомади фикрҳо (эътиқод) ва нерӯи ӯ маҳз дар атрофи ӯ чунин воқеиятро ба вуҷуд меорад - пур аз имкониятҳои амалӣ кардани ҳадафҳои худ. -Ин манзара як тилмар ва ёдоварист, ки агар мо ба тағйир додани эътиқод ба эътиқодоти мусбат шурӯъ кунем, маҳдудият ва тарсу ҳаросро аз байн бардорем, он гоҳ қудрати даруни мо, ки қудрати бебаҳо дорад, барои амалӣ шудани ҳама хоҳишҳои ботинии мо мусоидат мекунад. Ман ин расмро ба шахси хуб мефурӯшам