Геалогія Ленінагорскага і Зыранаўскага рудных палёў. К. Сатпаеў.

Пытанне аб генезісе алтайскіх поліметалічных радовішчаў з'яўляецца складаным і спрэчным. Нягледзячы на наяўнасць вялікай колькасці дыскусійных артыкулаў, літаратуры, якая змяшчае фактычны матэрыял па рудных радовішчах, апублікавана мала. У сапраўднай працы прыведзены новыя дадзеныя, атрыманыя за апошнія 15 гадоў дэталёвага вывучэння рудных радовішчаў Алтая. Зборнік змяшчае артыкулы, якія датычацца двух найважнейшых рудных палёў— Ленінагорскага і Зыраноўскага і напісаны даследчыкамі, якія працуюць у сістэме Акадэміі навук Каз. ССР (Інстытут геалагічных навук, Алтайскі навукова-даследчы горна-металургічны інстытут). У ім падагульняюцца вынікі работ калектываў навуковых работнікаў сістэмы АН Каз. ССР, якія праводзілі свае даследаванні пры ўдзеле геолагаў вытворчых арганізацый трэста «Алтайколерметразведка» і іншых прадпрыемстваў Алтая. Геалагічныя даследаванні вяліся бесперапынна з 1948 па 1954 г. уключна, а разведачныя работы працягваюцца. За гэты перыяд перагледжаны ўвесь назапашаны фактычны матэрыял, які папоўнены найноўшымі дадзенымі, атрыманымі ўжо падчас спецыяльных даследаванняў апошніх гадоў. Выклад артыкулаў пабудавана па адзіным плане, паводле якога пасля прывядзення фактычнага матэрыялу даецца яго абагульненне ў раздзелах аб рудаўтварэнні і генезісе мінералізацыі. Такі парадак выкладу, як нам здаецца, дазваляе выяўляць пошукава-прагнозныя прыкметы і ацэначныя крытэры, якія можна пераносіць на аналагічныя суседнія радовішчы. У заключэнне ў кожным артыкуле або па кожным радовішчы даюцца некаторыя практычныя прапановы, якія непасрэдна выцякаюць з сабранага фактычнага матэрыялу.